Wat is een betere basis voor een goed huwelijk dan samen in een stapelbedje belanden op machanee? Op Haboniem maak je vrienden voor het leven, maar sommigen ontmoeten er zelfs de liefde van hun leven. Alon Levin (Israëlreis 1998) en Yaël Levin-Schwarz (Israëlreis 1999) zijn zo’n stel: hoe is dat gegaan en welke rol speelt Haboniem vandaag nog in hun leven samen?
Pas op het zomerkamp van 2003 leerden Alon en Yaël elkaar écht kennen, toen ze samen een groep leidden en de hele dag op elkaars lip zaten. Yaël: ‘We schelen maar één JK, dus ik wist natuurlijk wel wie Alon was, maar als rosh van de Chanoeka Landdag in mijn mazkiroetjaar was hij me niet opgevallen. Hij praatte nauwelijks en zelf had ik een nogal grote mond. Dat is nog steeds een mooi contrast tussen ons!’
Tijdens dat zomerkamp fladderde er nog weinig in de buiken van beiden. Pas een jaar later, op het madrichiemseminarium in Wieringerwerf – zonder de afleiding van gillende kinderen – belandden ze samen in dat allesbepalende stapelbedje. Hoe dat precies is gegaan, weten ze allebei niet meer. Yaël weet nog wel dat ze had besloten zich meer open te stellen voor mannen. ‘Liefst eentje zonder beenhaar. Dat is niet gelukt, maar Alon is gewoon een leuke, sportieve vent en totaal anders dan ik. Dus ineens zag ik het!’
Daar in Wieringerwerf kwam van het een het ander: ‘Voor ik het wist, zat ik aan haar vast!’ grapt Alon. Yaël knikt: ‘Ik had eerder verkering met hem dan hij met mij.’ Dat ze hem kwam opzoeken in Londen tijdens zijn verpleegkundestage vond Alon toch wel gezellig, en al snel was de zaak beklonken.
Yaël heeft het flirten op Haboniem niet van een vreemde: haar ouders ontmoetten elkaar ook op Haboniem en maakten zelfs samen (tijdelijk) Aliyah. Dat deden Alon en Yaël niet, maar ze woonden aan het begin van hun relatie wél een half jaar samen op 18 vierkante meter in Sydney. Een goede test, want daarna ging het snel: ze gingen samenwonen en in 2010 deed Alon er een ring eromheen. Een van de recentste hoogtepunten noemt hij het tennistoernooi dat ze samen wonnen. ‘En we hebben hele mooie reizen gemaakt, met z’n tweeën en daarna met z’n vieren.’ Dochter Shira (6) heeft het Habovirus al opgepikt, en hopelijk volgt Shoshanna (3) ook.
Alon kan iedereen een Haboniemrelatie aanraden: ‘Al onze beste vrienden kennen we van Habo, het is one big happy family! En de discussie over de kids wel of niet naar Haboniem sturen kun je overslaan!’
